8 Şubat 2017 Çarşamba

subito

Birazdan en hızlı yazabildiğim kelimeler ile bir şeyler yazacağım. Az sonra. Klavyenin ortasındaki harfleri kullanacağım sıklıkla. En az yüzde altmış oranında yapacağım bunu. Çünkü vakit mühim. Bak işte önemli yerine mühim yazdım. Bu da bir gösterge. Dikkat edersen fark edemeyeceğin şey yok. Ya da az. Tahmininden hallice en azından. Hiç yoktan.  Göstergelere dikkat etmek gerek. Bir de ayrıştırmak. Kasten yanlışa yönlendiren göstergeler ile dolu piyasa. Ve piyasa büyük artık. Dünya diyen de var. Piyasayı daha hızlı yazabildiğimden işte. Yoksa neden dünya yazmak yerine piyasa yazayım. Harf sayısı fazla bir kere. Bu arada boş yere iki dünya, iki de piyasa yazdım. Zamanı kaybetmekten başka şansımız yok galiba. Şans yazınca da olumlu gibi oldu. Başka şanssızlığımız yok sanırım. Bu da her zamanki kullanımın dışında oldu. Olsun. Varsın.


Giderek her şeyin zamire dönüştüğünden bahsetmiştim bir zaman. Bir yerlerde. Çok uzaklarda da değil aslında. Birkaç sayfa geride. Her şeyin giderek zamire dönüşmesiydi bahsetmek istediğim. Varlığın isimlendirilmesi zor gelmeye başladı. İnsana. İnsan olmayana. Bu insanın da tanımı baştan yapılmalı. Hem hukuki hem de vicdani olarak. Sizli bizli konuşmalar çok arttı. Herkes öteki oldu. Onlara dönüştü. Bizden olmayan kahrolsun. Sizden olanları işe alalıma geldi olay. Acayip şeyler oldu. Zamir cumhuriyeti diye bir kitap yazılıyordur umarım. Biri tarafından. Bir yerlerde. O kitabı da alırım. Ama okumam. Zaten yaşıyorum. İçindeyim. Farkındayım. Göstergeler var. Gözlerim de var. Yine de alırım ama. On beş lirayı geçmemek kaydıyla. Okumayacağım bir şey için harcayabileceğim tutar on beş lira. En fazla. Diyelim ki yirmi lira. Pazarlık yaparım. Bu yazıyı da delil olarak gösteririm. Yayın evi çok mu kurumsal. Hiç mi değer vermiyor okuyucuya. O zaman da indirime girmesini beklerim. Kafaya taktım bir kere. Kütüphane kütüphane arar bulurum. Geri de vermem. Buradan bildiriyorum kütüphane görevlilerine. Bana üyelik vermesinler. En azından o kitaba sahip olan kütüphaneler dikkate alsın bunu. Yoksa ben karışmam. Zamir cumhuriyeti. Bekle beni geliyorum. Ya da ben seni bekleyeyim. Sen gel. Ohalde bekleşelim.

Basitleşiyoruz. Basitleştiriliyoruz. Anlamsızlaşıyoruz. Anlamsızlaştırılıyoruz. Hem etkeniz. Hem edilgen. Hem özneyiz. Hem de nesne. Kendimize ulaşmak için bile kestirme bir yol arıyoruz. Patikalar oluşturuyoruz en olmadık yerlerde. Pas geçiyoruz. Pasifize ediyoruz. Okumuyoruz. Yazmıyoruz. Yazsak bile. En hızlı yazabildiğimiz kelimeleri kullanıyoruz. Acelemiz var galiba.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder